انس على (علیه السلام ) با قرآن
انس على (علیه السلام ) با قرآن
حضرت امیرالمؤ منین (علیه السلام ) از آغاز اسلام ، و نبوت پیامبر گرامى (صلى الله علیه و آله ) کاتب وحى بود و به نگهدارى قرآن اهمیت بسیار مى داد. در این باره ام سلمه ( یکى از همسران رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) مى گوید:
جبرئیل (سخن خدا را) به رسول گرامى اسلام (صلى الله علیه و آله ) ابلاغ مى کرد و آن حضرت آن را به على (علیه السلام ) املا مى نمود و ایشان مى نوشتند.(201)
انس امیرالمؤ منین (علیه السلام ) با قرآن به حدى بود که پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله ) درباره او مى فرمود:
هذا على مع القرآن ، والقرآن مع على ، لا یفترقا حتى یردا على الحوض (202)
این على (علیه السلام ) با قرآن و قرآن با على (علیه السلام ) است این دو از هم جدا نمى شوند تا روز قیامت کنار حوض کوثر، بر من وارد شوند.
حضرت على (علیه السلام ) بسیار قرآن مى خواندند، آن هم تلاوت و تدبر و تفکر و با پیاده کردن آن و به کار بستن دستورات و اجراى حدودش ، روح و روان خود را سیراب مى نمود.
کسانى که با نهج البلاغه آشنایى کامل دارند، مى دانند که ، عبارتهاى آن کتاب ، نشان از این دارد که آن حضرت ، نه تنها سخنانش را از متن و بطن قرآن استخراج کرده ، بلکه در 142 مورد تمام آیه یا قسمتى از آن را به طور مستقیم کنار گفتارش به کار برده است .
آن حضرت در زمان خلافتش ، در بازارهاى کوفه قدم مى زد و به راهنمایى مردم و کسبه بازار مى پرداخت . هنگامى که از کنار فروشندگان عبور مى کرد، مکرر این آیه را تلاوت مى فرمود:
تلک الدار الاخره تجعلها للذین لا یریدون علوا فى الارض و لا فسادا و العاقبه للمتقین (203)
این سراى آخرت (و بهشتها و نعمت هایش ) را تنها براى کسانى قرار مى دهیم که در زمین اراده برترى جویى و فساد ندارند؛ و عاقبت براى پرهیزکاران است .
آنگاه چنین فرمود: این آیه درباره زمامداران عادل و متواضع و سایر قدرتمندان جامعه نازل شده است .(204)
او به قدرى با قرآن مانوس بود که حتى وقتى شمشیر کینه مفسدان بر سرش فرود آمد، اندکى از خاک محراب را ((بنا بر قولى )) روى زخم سرش ریخت و این آیه را تلاوت فرمود:
منها خلقناکم و فیها نعیدکم و منها نخرجکم تاره اخرى (205)
ما شما را از خاک آفریدیم و در آن باز مى گردانیم و بار دیگر نیز شما را از آن بیرون مى آوریم .
کوتاه سخن آن که تمام ابعاد زندگى على (علیه السلام ) در ظاهر و باطن ، هماهنگ با قرآن بود، به طورى که طرفداران حق ، او را قرآن ناطق خوانده اند.
محقق معروف اهل سنت ((محمد احمد نواوى مى نویسد: على (علیه السلام ) همه قرآن را حفظ کرد، بر اسرارش آگاه شد و گوشت و خونش با قرآن در آمیخت .(206)
منبع : تاثیر قران بر جسم و جان . نعمت الله طالبی . http://www.ghadeer.org/qoran/t_qoran/75000007.htm#link71
حضرت امیرالمؤ منین (علیه السلام ) از آغاز اسلام ، و نبوت پیامبر گرامى (صلى الله علیه و آله ) کاتب وحى بود و به نگهدارى قرآن اهمیت بسیار مى داد. در این باره ام سلمه ( یکى از همسران رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) مى گوید:
جبرئیل (سخن خدا را) به رسول گرامى اسلام (صلى الله علیه و آله ) ابلاغ مى کرد و آن حضرت آن را به على (علیه السلام ) املا مى نمود و ایشان مى نوشتند.(201)
انس امیرالمؤ منین (علیه السلام ) با قرآن به حدى بود که پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله ) درباره او مى فرمود:
هذا على مع القرآن ، والقرآن مع على ، لا یفترقا حتى یردا على الحوض (202)
این على (علیه السلام ) با قرآن و قرآن با على (علیه السلام ) است این دو از هم جدا نمى شوند تا روز قیامت کنار حوض کوثر، بر من وارد شوند.
حضرت على (علیه السلام ) بسیار قرآن مى خواندند، آن هم تلاوت و تدبر و تفکر و با پیاده کردن آن و به کار بستن دستورات و اجراى حدودش ، روح و روان خود را سیراب مى نمود.
کسانى که با نهج البلاغه آشنایى کامل دارند، مى دانند که ، عبارتهاى آن کتاب ، نشان از این دارد که آن حضرت ، نه تنها سخنانش را از متن و بطن قرآن استخراج کرده ، بلکه در 142 مورد تمام آیه یا قسمتى از آن را به طور مستقیم کنار گفتارش به کار برده است .
آن حضرت در زمان خلافتش ، در بازارهاى کوفه قدم مى زد و به راهنمایى مردم و کسبه بازار مى پرداخت . هنگامى که از کنار فروشندگان عبور مى کرد، مکرر این آیه را تلاوت مى فرمود:
تلک الدار الاخره تجعلها للذین لا یریدون علوا فى الارض و لا فسادا و العاقبه للمتقین (203)
این سراى آخرت (و بهشتها و نعمت هایش ) را تنها براى کسانى قرار مى دهیم که در زمین اراده برترى جویى و فساد ندارند؛ و عاقبت براى پرهیزکاران است .
آنگاه چنین فرمود: این آیه درباره زمامداران عادل و متواضع و سایر قدرتمندان جامعه نازل شده است .(204)
او به قدرى با قرآن مانوس بود که حتى وقتى شمشیر کینه مفسدان بر سرش فرود آمد، اندکى از خاک محراب را ((بنا بر قولى )) روى زخم سرش ریخت و این آیه را تلاوت فرمود:
منها خلقناکم و فیها نعیدکم و منها نخرجکم تاره اخرى (205)
ما شما را از خاک آفریدیم و در آن باز مى گردانیم و بار دیگر نیز شما را از آن بیرون مى آوریم .
کوتاه سخن آن که تمام ابعاد زندگى على (علیه السلام ) در ظاهر و باطن ، هماهنگ با قرآن بود، به طورى که طرفداران حق ، او را قرآن ناطق خوانده اند.
محقق معروف اهل سنت ((محمد احمد نواوى مى نویسد: على (علیه السلام ) همه قرآن را حفظ کرد، بر اسرارش آگاه شد و گوشت و خونش با قرآن در آمیخت .(206)
منبع : تاثیر قران بر جسم و جان . نعمت الله طالبی . http://www.ghadeer.org/qoran/t_qoran/75000007.htm#link71