سفارش تبلیغ
صبا ویژن

جلوه معشوق

نماز در شریعت حضرت موسى(علیه السلام )

 نماز در شریعت حضرت موسى(علیه السلام )

پیروان واقعى حضرت موسى که امروزه ما آنان را بعنوان یهود می شناسیم داراى تعالیم و احکامى می باشند که از پیامبر خود فراگرفته اند. آنان که تابع واقعى و حقیقى دین موسى(علیه السلام) باشند به این فرامین و احکام مقیدند هر چند که امروزه شاید بسیارى از ایشان به آن دستورات پشت پا زده باشند و لیکن تعالیم و دستورات دینى در متون دینی شان موجود و مورخین نیز از پیروان این دین درگذشته مسائلى را نقل کرده اند. یکى از تعالیم و احکام عبادى آنها، نماز است. در دین یهود وارد شده است که شبانه روز سه نماز بر آنان واجب است که عبارتند از:

1-    وقت نماز صبحگاه قبل از طلوع آفتاب (طلوع فجر) است تا تقریباً هشت یا نه صبح.

2 ـ وقت نماز نیمروز پاسى از ظهر گذشته است تا غروب آفتاب.

3 ـ وقت نماز شامگاه از غروب آفتاب است تا ساعت دوازده شب ) نیمه شب) و بعضى از شبها از ساعت 3 بعد از نیمه شب تا طلوع آفتاب مناجات می خوانند.

 

این سه نماز به خاطر قسمتهاى سه گانه کتاب مقدس می باشد. آنان معتقدند که این قسمتهاى سه گانه کتاب مقدس (تورات) به قدرت و عنایت روح القدس نوشته شد و بدان وسیله خداوند و ذات مقدس گناهان افراد را مورد عفو و بخشش قرار می دهد.

  شرایط و مقدمات نماز
?- پاک بودن بدن و لباس از هرگونه کثافت و نجسی و شستن دست ها و صورت به عنوان وضو
- اگر کسى غسل جنابت بر گردن داشته باشد؛  ابتدا باید غسل
نماید و لباسش را از هرگونه نجاست و آلودگى پاک سازد. سپس صورت و دستها را می شویند و بطرف بیت المقدس ایستاده با خضوع و خشوع با یهوه (خداى یهود) راز و نیاز می
کنند.
در تلمود یهود آمده است که در نماز باید حضور قلب کامل
وجود داشته باشد و نماز کامل و واقعى نمازى است که فرد تمامى حواس خویش را متمرکز به آن نماید. چنین نمازى مورد قبول واقع شده و اگر خواسته اى هم داشته باشد بر آورده می گردد. امّا این بدان معنا نیست که اگر کسى نیّتش خالص نبوده یا قدرت تمرکز حواس نداشته است باید این عمل دینى را ترک نماید.

مشابه آنچه که در اسلام درباره نماز آمده در شریعت موسى(علیه السلام) بیان شده است مسائلى از قبیل دعا براى همنوعان، انجام نمازهاى جماعت، بلوغ شرعى براى وجوب نماز و قداست کنیسه و معبد نکات اشتراک بین اسلام و یهود در خصوص نماز می باشد.

 


?- برای نماز خواندن باید صیصیت یا طلیت بر دوش بیندازید که صیصیت یا طلیت، پارچه سفید رنگی است به شکل مستطیل که چهار گوشه ی آنرا به طرز مخصوصی گره می زنند و آن را در نمازها علی الخصوص نماز صبح بر دوش می اندازند.
?- بستن تفیلین (Tephilin
)  به دست ها و پیشانی تفیلین عبارت است از دو محفظه ی چرمی مکعبی شکل که دو تسمه ی چرم به آن متصل می شود و درون آن ها ورقه ها ی نازکی از پوست قراردارد که روی آن چهار قطعه از مطالب تورات نوشته شده است. روزهای شنبه تفیلین نمی بندند. یهودیان معتقدند که هر کس تفیلین بر دست و پیشانی دارد نباید آلوده ی هیچ گونه گناه و اعمال ناشایست گردد و نام خدا را بیهوده بر زبان بیاورد.
در کتاب زکریا آمده هر کس فرمان صیصیت و تفیلین را به دقت به جای آورد توفیق آن را می یابد که در آینده (رستاخیز) دو هزار و هشتصد نفر خدمتگذار به خدمت او کمر می بندند زیرا در آن روز از هر قوم و ملتی ده نفر گوشه ی جامه ی مرد یهودی را محکم می گیرند و به وی می گویند که ما با شما می آئیم زیرا شنیده ایم که خدا با شماست.
?- مردان با گذاشتن کلاه بر سر و زنان با پوشیدن موهای سر خود به نماز می ایستند.

حفظ مقدمات چهارگانه فوق براى هر نمازگزارى لازم و ضرورى است یعنى اگر یکى از این مقدمات و شرایط فراهم نبوده باشد نماز صحیح نخواهد بود. این دستورى است که در آیین حضرت موسى(علیه السلام)آمده است. هر چند که بسیارى از پیروان این پیامبر الهى بعدها بر اثر گذشت زمان مسیر انحراف را طى نموده و به گمراهى کشیده شده اند ولى انحراف و گمراهى ایشان دلیل بر بطلان اصل این شریعت آسمانى نیست.
ما مسلمانان معتقدیم که هم حضرت موسى(علیه السلام) پیامبر
به حق خدا و فرستاده الهى است و هم شریعتى که آورده در زمان خود حق بوده است ولى تدریجاً این دین مورد تحریف محرّفان قرار گرفته و آنچه که نباید بر سر آن می آمد واردشد .
در تلمور آمده برای آنکه نماز و دعای انسان اجابت شود باید نماز و دعا صمیمانه باشد و از اعماق قلب برخیزد و آن کس که شایستگی آن را داشته باشد دعایش مستجاب می شود. البته نباید از ترس نپذیرفتن دعا و نماز از خواندن آنها خودداری کرد. تا آن جا که اگر شمشیری تیز روی گردن او گذاشته شود و قصد کشتن او نماید با ز هم نباید نماز را ترک گفت و از رحمت ایزدی ناامید شد. در حین نماز نباید به خود بیندیشید بلکه باید به فکر همنوعان خویش نیز باشد، البته علاوه بر نماز و دعاهای شخصی، فرد موظف است در نمازهای جماعت نیز شرکت کند و در صورتی مورد اجابت قرار می گیرد که در کنیسه خوانده شود. هر کس در شهر او کنیسه باشد و به نماز جماعت نرود او را همسایه بد خطاب می کنند. برای شرکت در نماز جماعت باید حداقل ده نفر حضور داشته باشند که سن آنها را سیزده سال (سن بلوغ) به بالا باشد که می گویند هرگاه ده نفر یهود دور هم جمع شوند و به نماز و دعا بپردازند یهوه (خدا) در میان ایشان مسکن می گزیند
.
هنگام نماز خواندن به طرف بیت المقدس می ایستند و دست ها را روی سینه گذاشته و نماز مخصوص وقت را به جای می آورند، البته با تأنی و آرام و سکون و خیلی آهسته. هنگامی که به اسم خدا به زبان عربی می رسند (یهوه- ادونای- هشم) در حالی که دست ها را بر سینه دارند به رکوع می روند که این عمل در هر نماز پنج یا شش بار انجام می شود

 در زیر به گوشه هایی از ترجمه نمازهای صبح گاه، نیمروز و شامگاه اشاره می کنیم.

 نماز صبح گاه: خداوند حامی همه ی افتادگان است و همه ی خمیدگان را برپا می کند، چشمان همه به سوی تو منتظرند. تو به موقع به آن ها روزی می دهی. درب های رحمتت را می گشایی. آرزوی همه زندگان را برمی آوری. خداوند در همه ی طرقش عادل است و در همه ی اعمالش مهربان است. خداوند در آن روز اسرائیل  را از دست مصریان نجات داد. اسرائیل مصریان را در کنار دریا مرده دیدند و هنگامیکه ملت اسرائیل قدرت شگرف خداوند را بر علیه مصریان مشاهده کردند، از خداوند ترسیده و به خداوند و بنده ی او موسی ایمان آوردند.
 بعد از نماز صبح که البته بسیار مفصل است دعاهای مخصوص در روزهای دوشنبه و پنج شنبه می خوانند.
نماز نیمروز: خوشا به حال ساکنان خانه ی تو که  دائما تسبیح می خوانند. خوشا به حال انسانهایی که قوت خود را از آن تو می دانند و طریق های تو در دل آنهاست به هنگام عبور از دره ی ناامیدی و گریه آن را چشمه سار می کنند و باران برکت آن را می پوشاند از کار نیکی به کار نیک دیگری می پردازند و هر یک از ایشان به سوی خدای صیون نظاره می کنند.
بعد از خواندن نماز نیمروز که تنها به گوشه ای از آن اشاره کردیم یهودیان با جمله ی خداوندا لبانم را بگشا تا دهانم مدح تو را گوید به مدح و ستایش پروردگار می پردازند. « تو مقدسی و نام تو مقدس است و مقدسان تو را در تمام روز مورد ستایش قرار می دهند متبارک هستی، تو ای خدای قادر مقدس»
نماز شامگاه: ستارگان را در خط سیر خودشان به اراده ات مقرر می فرمایی. تو آفریننده روز و شبی. روشنایی را از پیش تاریکی و تاریکی را از پیش روشنایی دور می کنی روز را غروب کرده و شب را می آوری. روز را از شب جدا می سازی. خدای کهکشان ها نام توست ای خداوند پدید آورنده ی شام. تو متبارکی، قوم اسرائیل را با محبت و جاودانی دوست می داری. تورات اوامر احکام، قوانین قضایی خویش را به ما تعلیم دادی، بنابراین خداوندا در موقعی که می خوابیم و در هنگامی که بر می خیزیم در قوانین تو تفکر می کنیم همیشه  از فراگرفتن مطالب تورات و احکام و قوانین تو خوشحال و با نشاط می شویم زیرا آنها موجب حیات و طول عمر  ما می باشد.
بعد از نماز شامگاه مانند نماز نیمروز با جمله ی خداوندا لبانم را بگشا تا مدح تو را گویم. به مدح و ستایش خداوند می پردازند البته مدح و ستایش نماز نیمروز با شامگاه متفاوت است.