جلوه معشوق

بـنمـای رخ کـه بـاغ و گلستـانـم آرزوسـت

بگشـای لــب کـه قـنـد فـراوانـم آرزوسـت

ای آفـتــاب حـُسـن بـرون آ  دمی ز ابــر

کـان چـهـر? مشعـشـع تـابـانـم آرزوسـت

بـشـنیـدم از هــوای تـو آواز طـبـل بــاز

بـاز آمدم که سـاعد سـلطـانـم آرزوسـت

گفتی ز نــاز بـیـش مرنجـان مرا بـــرو

آن گفتنت که بـیـش مرنجـانـم آرزوسـت

وان دفـع گـفتنـت که بـرو شــه به خـانه نیسـت

وان نــاز و بــاز و تــنـدی دربــانـم آرزوسـت

در دست هرکه هست زخوبی قراضه‌هاسـت

آن مــعـدن مـلاحـت و آن کـــانـم آرزوسـت

این نـان و آب چرخ چو سیل‌ست بی‌ وفــا

من مـاهـیـم ، نـهـنـگـم  عـمـانـم آرزوسـت

یـعـقـوب وار وا اَســفــاهــا هـمی‌ زنـم

دیـدار خوب یـوسـف کنعـانـم آرزوسـت

وِالله که شهر بی‌ تو مرا حبس می‌ شود

آوارگـی و کــوه و بـیـابـانـم آرزوسـت

زین همرهـان سـست عناصِر دلم گرفـت

شــیـرِ خـدا و رسـتـم دستـانـم آرزوسـت

جـانم مـلول گـشـت ز فـرعـون و ظـلـم او

آن نـور روی مـوسی عـِمرانـم آرزوسـت

زیـن خـلق پرشکـایـت گریـان شـدم ملول

آن‌های و هوی و نعره مستـانـم آرزوسـت

گـویــا ترم ز بـلبـل امـا ز رشـک عــام

مهرسـت بر دهـانـم و افغـانـم آرزوسـت

دی شـیـخ با چـراغ هـمی‌ گـشـت گـرد شـهر

کـز دیــو و دد مـلولـم و انســانـم آرزوسـت

گـفـتـنـد یـافـت می‌ نشـود جـسـتـه‌ایـم مـــا

گـفـت آنکه یـافـت می‌ نشـود آنـم آرزوسـت

هر چـند مفـلسـم نـپذیـرم عـقـیـق خرد

کـان عـقـیـق نــادرِ ارزانــم آرزوسـت

پنهـان ز دیده‌ها و همه دیده‌ها از اوسـت

آن آشکـار صـنعـت پـنهــانـم آرزوسـت

خـود کـار مـن گـذشـت ز هـر آرزو و آز

از کـان و از مکـان پی ارکـانـم آرزوسـت

گوشـم شـنـیـد قـصـ? ایـمــان و مـسـت شــد

کو قـسـم چـشـم؟ صورت ایمــانـم آرزوسـت

یک دسـت جـام بـاده و یک دسـت جعـد یـار

رقـصی چـنـیـن مـیــانـ? مـیــدانـم آرزوسـت

می‌ گـویـد آن ربــاب که مـُردم ز انـتـظـار

دسـت و کنـار و زخمه عثمـانـم آرزوسـت

من هم ربـاب عـشقـم و عـشقـم ربـابی‌ سـت

وان لـطـف‌هـای زخـمه رحمـانـم آرزوسـت

بــاقـی ایـن غــزل را ای مـطـرب ظـریــف

زین سـان همی‌ شمار که زین سـانـم آرزوسـت

بـنمــای شـمـس مـفخـر تـبریـز رو ز شـرق

مــن هـدهـدم حـضـور سـلیمــانـم آرزوسـت