روایت
عمیر بن اسحاق در توصیف امام حسن مجتبی (ع) گفته است :
به نظر من کسی در گفتار نیکوتر از امام حسن (ع) نبود تا آنجا که هرگاه آن جناب سخن می گفتند من دوست داشتم سخن ایشان هرگز به پایان نرسد من از آن جناب هرگز سخن زشتی نشنیدم سیره نگاران امام حسن مجتبی(ع) را به بردباری و سخاوت و خوش اخلاقی و سعه صدر ستوده اند.زهد و تعلق خاطر نداشتن به دنیا از دیگر ویژگیهای بارز آن حضرت بود ، زرندی در کتاب نظم دُرر السمطین آورده است که آن جناب در برآوردن حاجت نیازمندان سعی وافری داشتند و هیچ سائلی را از عطای خود محروم نمی کردند.
تا سخن نگفته باشی سخن در بند توست و چون بگویی تو در بند آنی ، پس زبانت را نگهدار ، همانطور که طلا و نقره خود را حفظ می کنی ، چه بسیار سخنی که نعمتی را جلب کند .نهج البلاغه حکمت 381
- چیزی که در پی آن آتش باشد خیر نیست و شری که به دنبال آن بهشت باشد شر محسوب می شود و هر نعمتی بی بهشتی ناچیز و هر بلایی ، بی جهنم عافیت است .(نهج البلاغه حکمت 387 )