جلوه معشوق

پندی از ملا صدرا

زنهار که به علم ظاهر و صلاح بى بصیرت مفتون و مغرور نگردى که هر شقاوتى که به مردودان راه یافت از غرور علم ظاهر و عمل بى‏اصل راه یافت و آنچه در قصص الانبیاء خوانده‏اى یا از احوال شهداء و اولیاء شنیده‏اى از مصیبتها و محنتها که به خاندان نبوت و ولایت و اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام  راه یافته اگر نیک دریابى آنها همه از نفاق و کید اهل شید و ریا و غدر و حیله متشبهان به اهل علم و تقوى برخاسته.
على مرتضى علیه السلام نه به ضرب ابن ملجم بر زمین افتاد بلکه به سکنجبین شهد صلاح ابو موسى اشعرى و سرکه نفاق عمرو بن عاص شربت شهادت نوشید و امام حسین علیه السلام نه به خنجر بیداد شمر ذى الجوشن خوابید بلکه به معجون افیون پر سمّ مکر و افسون و تریاق پرزهر اتفاق اهل نفاق خونش با خاک کربلا آمیخته شد که قتل الحسین یوم السقیفة. و همچنین پاره هاى جگر حسن مجتبى علیه السلام از کید و غدر نهانى معاویه به خاک محنت ریخت و برین قیاس هر چه به سائر ائمه علیهم السلام واقع شده همه به زور شید اعدا و مکر و تلبیس ارباب رزق و ریا بوده و با این همه ظلم و بیداد و فتنه و فساد که از ایشان سرزد ذره‏اى از جاه و قدر و منزلت اهل ولایت و حقیقت کم نگشت و در دنیا و آخرت معزز و مکرم بودند و خواهند بود بلکه این طایفه اعداء خود را در دین و دنیا رسوا کردند و به عذاب سرمد و سخط الهى تا ابد خویشتن را مبتلى ساختند. ( رساله‏هاى‏صدرا، ج‏1، ص 122)