تحریم خمر
تحریم خمر
خمر اسم جنس است برای هر چیز مست کننده ای که ازتخمیر مواد شیرین (گلوسیدی ) بدست می آید و اصطلاحا به آنچه عقل را می پوشاند خمر می گویند.
خداوند حکیم عقل را در انسان به ودیعه نهاده و احساسات را تحت کنترل عقل قرار داده و آنچه را زایل کننده عقل و زیان آور و بر هم زننده تعادل بدن است تحریم کرده است . زمینه تحریم خمر در اسلام تدریجی بوده ، ابتدا آیه 219 سوره بقره نازل شد که می فرماید: یسئلونک عن الخمر و المسیر قل فیهما اثم کبیر… از تو درباره حکم شراب و قمار می پرسند بگو گناهی بزرگ است و سودهایی از این دو هست اما زیان گناه آن بیش از منفعت آن است. در پایان می فرماید : لعلکم تتفکرون : خداوند آیات خود را به روشنی برای شما بیان داشته باشد که اندیشه و تعقل کنید.
طبعاً آنانکه عقل سلیم دارند نفع اندک را به گناه و زیان بزرگ- جسمی و روحی – ترجیح نمی دهند
نکاتی که از آیات دیگر بر می آید چنین است که خمر دارای زیانهای اجتماعی (دشمنی،نزاع،کینه و…)و فردی است(آسیب به مرکز فرماندهی بدن، ممانعت از تقرب و تمرکز به هنگام ادای فریضه نماز ، و باز دارنده از ذکر خدا و وسیله وصول به مقاصد شیطانی ).
رسول (ص) فرمودند : « جعلت الذنوب کلها فی بیت و جعل مفتاحها شرب الخمر» گناهان همه در چهار دیواری محصور شده اند و کلید آن خانه نوشیدن شراب است .
نیز در حدیث آمده است :
«حرم الله الخمر لما فیها من الفساد» خداوند شراب را بخاطر خاصیت مفسده انگیز آن حرام کرده است.( از مقاله باغچه بان- فصلنامه موعود )