رابطه ظاهر و باطن در دین
رابطه ظاهر و باطن در دین
الهی اگر ظاهر ما عنوان باطن ما نباشد در یوم تبلی السرائر چه کنیم ؟!
خیلی از افراد گناهانی
درست است که آدم باید دلش پاک باشد ولی این پاکی قلب معنایش چیست؟ مگر معنایش غیر از این است که انسان بر ولی نعمتش شاکر باشد؛ و کدام ولی نعمتی برتر از خداوند؟! قلب پاک اقتضا می کند که انسان عبادت خدا کند؛ یعنی کاری کند که خدایش از او خواسته است. پاکی قلب رفتار پاک را موجب می شود؛ و تنها به ادعا ثابت نمی شود. این که انسان نسبت به فرمان خداوند بی اعتنایی کند، عین ناپاکی قلب و نشانه آن (ناپاکی )است.علاوه بر این باید دانست که ترک محرمات و انجام واجبات خود موجب پاک شدن قلب است . دنیا، دنیای علت و معلول است، عمل پاک قلب پاک می آورد و عمل زشت قلب زشت.نمی توان هر عملی را که بخواهیم انجام دهیم و دست آخر بگوییم آنچه مهم است پاکی قلب است. آنچه قلب را سیاه می کند همین انجام محرمات و ترک واجبات است. این از وسوسه ها و فریبهای شیطان است. شیطان تا آخرین لحظه بی کار نمی نشیند، و گاه با این توجیه که قلب باید پاک باشد و گاه با توجیهات دیگر من و شما را می فریبد.
باید بدانیم که دین هم مناسک و آداب ظاهری دارد که در مجموع شعائر عملی را تشکیل می دهند . و رسول بزرگوار اسلام صلی الله علیه وآله وسلم و ائمه معصومین علیهم السلام که الگوهای کامل بشریتند در بعد ظاهر و باطن هر دو الگو می باشند و لذا یک مؤمن و مسلمان واقعی باید در ظاهر و باطن تابع این الگوهای انسانیت باشد . البته ریا بد است و عمل را تباه می کند اما این دلیل بی پروایی و عدم رعایت شئونات ظاهری دین نباید باشد .بکوشیم که قلب و ظاهر را با هم هماهنگ کنیم تا در زمره پیروان واقعی پیشوایانمان محسوب شویم. ان شاء الله . التماس دعا .