جلوه معشوق

پوشش زن یا نگاه نکردن مرد ؟

 بعضی ها می گویند : ما نمی توانیم تحت پوشش حجاب باشیم و این مردانند که باید چشم پاک و نجیب باشند .
درست است که مردان مسلمان باید چشم پاک و با غیرت باشند. اما تعالیم قرآن کریم هر دوی این مطلب را  واجب ساخته است  .  از طرفی هم  باید حقیقت را پذیرفت که این امر که زن هرگونه خواست ظاهر شود ولی مرد او را نگاه نکند هم خلاف شرع است و هم  خلاف سرشت آدمی است .  
بخصوص در جوانان نو رسیده ای که غرق در شهوات و غرائز سرکش به سر می برند.آری نمی توان گوشت گرم و تازه را مقابل گرسنه گذاشت و به آن گفت نخور  و نمی توان پارچه آغشته به نفت و بنزین را مقابل آتش گذاشت  و به آن گفت نسوز  بیائید برای حفظ پیوند های مقدس اخلاقی و اجتمائی و کاستن از فحشاو برای دور کردن نظر های شهوت انگیز از خود بدنتان را بپوشانید.

  آخه مگر شما عروسک دیگران هستید که خدای ناکرده هر جوانی بخواهد از نگاه به سر و صورت و (جدیدا) بدنتان لذت ببرد ؟

 بیائید با پیروی از  فکر و اندیشه و عقل و منطق از اسلام درس بگیریم و از حضرت زهرا متابعت کنیم

ای زن به تو از فاطمه این گونه خطاب است 

 ارزنـــده تریـن زینت زن حفظ حجـــاب است

 ای زن مسلمان شیعه !!!!!
اگر واقعا پیرو رسول الله  و اهل بیت او و دوستدار زهرای مرضیه و حسین بن علی علیهم السلام  هستی  ؛ تو دیگر برای چه دل این بزرگواران را می رنجانی و قلب نازنین فرزند حسین شهید  حضرت بقیه الله الاعظم  ارواحنا لتراب مقدمه الفدا را به درد می آوری ؟
 واقعا نمی دانی که با ظاهر شدن نامناسب در متن جامعه اسلامی و علوی چنین جفایی در حق معصومین علیهم السلام روا می داری و برای هر حرکت نامناسب و پوشش آنچنانی خود لطمه ای به عزت و عظمت شیعیان وارد می سازی ؟ واقعا نمی دانی که با وضعیت زننده  در جامعه ظاهر شدن دل سیاه شیطان لعین و شیطان صفتان  هوا پرست را به دست می آوردی و از طرفی قلب مقدس امام زمانت را  ، قلب ملکوتی حجه ابن الحسن را ،  قلب مقدس  « سبب متصل بین الارض و السماء »  را  ، به درد می آوری ؟
ای خواهر و نیز  ای برادر !
وای که اگر شیعه و مسلمان باشی  و با این وضعیت خودت یا دخترت یا خواهرت در جامعه ظاهر شود و تو بی خیال باشی و بی مسولیت !! در پیشگاه خداوند عظیم چگونه حاضر خواهی شد و چگونه در برابر این پیشوایان ایمان و عقیده و  اسوه های شرف و انسانیت و اخلاق و  تجسم واقعی غیرت و مردانگی و تقوا   ؛ سرت را بالا خواهی گرفت ؟!
بدانیم که از ما شیعیان که سنگ ولای این وارستگان را به سینه می زنیم توقع ندارند که ...

 بیائید برای استقبال از تنها معصوم باقیمانده عالم خود را آماده کنییم و رفتارهای خو را اصلاح نمائیم .

مناجات عارفان

عقاید فرقه وهابیت از جمله ابن تیمیه و محمد بن عبدالوهاب  

براى شناخت وهابیت و آگاهى از خطرات آنها نسبت به دین اسلام، باید این مسلک انحرافى را از زوایاى مختلف مورد مطالعه قرار دارد، از جمله: نحوه پیدایش و بوجود آمدن آن، و طرز تفکر آنان نسبت به دین و اولیاى الهى و شعائر اسلامى، عملکرد آنها در حوزه اجتماع و سیاست و... الف) مسلک وهابیت، منسوب به محمد عبدالوهاب نجدى است و علّت این که آن را به خود شیخ محمد نسبت نداده‏اند و نگفته‏اند «محمّدیه» به جهت این بوده است که مبادا پیروان این مذهب، نوعى شرکت در نام پیامبر را پیدا کنند. محمد بن عبدالوّهاب، در سال 1115 ه.ق در شهر «عیینه» چشم به جهان گشود. از کودکى به کتاب‏هاى تفسیر، حدیث و عقاید، علاقه داشت و از همان دوران جوانى، اعمال مذهبى مردم «به خدا» را زشت مى‏شمرد، وى به مدینه رفت و در آن جا توسل مردم به پیامبر(ص) را ناپسند شمرد. محمد بن عبدالوهاب، بعد از مرگ پدر، افکار و عقاید خود را - که قبلاً از سوى ابن تیمیه و شاگردش ابن قیم پى‏ریزى شده بود - اظهار نمود به تبلیغ و ترویج و رسمیت دادن همّت گماشت. ب) وهابیان معتقدند: هیچ انسانى، نه موحد است و نه مسلمان؛ مگر این که امورى را ترک کند. این امور عبارت است از: 1. به وسیله هیچ یک از رسولان و اولیا، به خداوند توسل نجوید. و در صورت توسل در راه شرک گام نهاده و مشرک مى‏باشد؛ 2. زائران به قصد زیارت به آرامگاه رسول خدا نزدیک نشوند و بر قبر آن حضرت دست نگذارند و در آن جا دعا نخوانند و نماز نگذارند و ساختمان و مسجد بر روى قبر نسازند؛ 3. از پیامبر(ص) طلب شفاعت نکنند؛ 4. زیارت قبور و ساختن گنبد و بارگاه براى آنان، شرک است؛ 5. وهابیان بر این باورند که مسلمانان، در طى روزگار از آیین اسلام منحرف شده‏اند؛ 6. هر گونه مراسم تشییع جنازه و سوگوارى حرام است. و امثال این موارد که در این مجال نمى‏گنجد. براى آگاهى بیشتر در این زمینه باید کتاب‏هاى مربوطه را مطالعه کرده این منطق خشک و بى‏پایه، در تقابل با منطق وحى قرار دارد، چرا که قرآن در موارد یاد شده نظرات صریحى و مخالف وهابیان دارد: 1. قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ اَلْمَوَدَّةَ فِی اَلْقُرْبى‏، (شورى، آیه 23). یکى از مصادیق ابراز علاقه به خاندان رسالت و اهل بیت و ذى القرى، قبرهاى آنان و تعمیر آنها است. این راه و رسم در میان ملت‏هاى جهان وجود دارد و یک نوع سنّت عرفى به حساب مى‏آید. 2. ... فَقالُوا اِبْنُوا عَلَیْهِمْ بُنْیاناً... قالَ اَلَّذِینَ غَلَبُوا عَلى‏ أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَیْهِمْ مَسْجِداً، (کهف، آیه 21). هنگامى که وضع اصحاب کهف بر مردم آن زمان روشن شد و مردم به دهانه غار آمدند، درباره مدفن آنان دو نظر ابراز داشتند. آیه شریفه متذکر آن مى‏شود انتقاد یا لحن اعتراضى نسبت به نظر آنها ندارد. با توجه به آیه شریفه، هرگز نمى‏توان تعمیر قبور اولیاى الهى و صالحان را عملى حرام و یا حتى مکروه قلمداد کرد، بلکه آیه شریفه، به نوعى تشویق مى‏کند که براى بزرگداشت اولیا و صالحان و حفظ قبرهاى آنان، باید کوشا بود. 3. وَ اِسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ‏، (محمد، آیه 19). 4. وَ صَلِّ عَلَیْهِمْ إِنَّ صَلاتَکَ سَکَنٌ لَهُمْ‏، (توبه، آیه 103). 5. وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اَللَّهَ وَ اِسْتَغْفَرَ لَهُمُ اَلرَّسُولُ لَوَجَدُوا اَللَّهَ تَوَّاباً رَحِیماً، (نساء، آیه 64). این آیات بیانگر این است که طلب آمرزش پیامبر در حق افراد، کاملاً مؤثر و مفید مى‏باشد. و موضوع شفاعت پیامبر(ص) و دعاى آن حضرت، نه تنها در آیات صریح؛ بلکه در احادیث عامّه و خاصه و سیره صحابه نیز مشهود است. براى آگاهى بیشتر در این مورد ر.ک: 1. صحیح مسلم، ج 1، ص 54 2. صحیح بخارى، ج 1 3. سنن ترمذى، ج 4، ص 42 (باب ما جاء فى شأن الصراط) 4. مناقب ابن شهر آشوب، ج 1، ص 12 5. شفاعت در قلمرو عقل و قرآن و حدیث، استاد جعفر سبحانى ج. وهابیان قائل به جنگ با دیگر فرقه‏ها و مذاهب اسلامى هستند و مدعى‏اند که یا باید به آیین وهابیت در آیند و یا جزیه دهند. آنان مخالف خود را متهم به کفر و شرک مى‏کنند و اموال، نفوس و ناموس و دیگران را حلال مى‏دانند. خلاصه این که آیات قرآنى وارده درباره شرک و کفر را، بر مسلمانان مخالف خود منطبق مى‏کنند. و این بزرگ‏ترین ضربه به پیکر جامعه اسلامى و مسلمانان است، (تاریخ ادیان و مذاهب جهان، مبلغى آبادانى، ج 3، ص 1432). با این تفکر بسته و خشک وهابیت بود که وقتى که سعودى‏ها (در سال 1344 هجرى قمرى) بر مکه و مدینته و اطراف آن تسلّط یافتند، مشاهده متبرک بقیع و آثار خاندان رسالت و صحابه پیامبر را شکستند و از بین بردند، (الذریعه، ج 8، ص 261؛ کشف الارتباب، ص 60 - 56). براى عملکرد و کارهایى که وهابیت در حوزه اجتماع و سیاست انجام داده‏اند و نگرش آنان نسبت به مسائل اجتماعى، باید به کتاب‏هاى تاریخى مراجعه کرد. چهره خشن و متعصب وهابیت، در عرصه سیاست، حکومت و مردم‏دارى، همان بود که طالبان در عمر موقت سیاسى خود در کشور افغانستان به منصه ظهور رساندند. خون مردم مسلمان را بى محابا به زمین ریختند. عرض و ناموس مسلمانان را هتک کردند. و از اسلام یک چهره زشت، خشن و عقب مانده براى جهانیان ترسیم نمودند. بنابراین وهابیت، هم در نحوه پیدایش و انعقاد تفکّر، مبغوض علماى فرقه‏هاى مختلف مسلمین بوده است و هم در نگرش نسبت به مسائل دینى مورد ردّ عالمان قرار گرفته است. حتى اولین کتابى که در ردّ وهابیت نگاشته شده الصواعق الالهیه فى الرّد على الوهابیه‏» به وسیله برادر محمد بن الوهاب (سلیمان بن عبدالوهاب) نوشته شده است. در عرصه سیاست نیز جاده صاف کن دشمنان دین و اسلام بوده‏اند؛ این آیین و مسلک، ساخته و پرداخته خود انگلیسى‏ها مى‏باشد و چه ضربه و ضررى محکم‏تر و بیش از این بر اسلام و مسلمانان مى‏توان تصور نمود. براى آگاهى بیشتر ر.ک: 1. آیین وهابیت، جعفر سبحانى. 2. وهابیت، مبانى فکرى و کارنامه عملى، جعفر سبحانى. 3. تاریخ ادیان و مذاهب جهان، ج 3، ص 1430 4. وهابیان، على اصغر فقیهى 5. خاطرات مسترهمفر (جاسوس انگلیسى در کشورهاى اسلامى، ترجمه استاد على کاظمى) 6.وهابیت از دیدگاه مذاهب اهل سنّت، استاد خالصى خراسانى 7. تاریخ عقاید وهابى، قزوینى.

                                                    وحی

مقدمه

    وحی از اساسی ترین مفاهیم در حوزه دین پژوهی است به طوریکه ادیان جهان را به دو قسم ادیان حیاتی ، ادیان غیر حیاتی تقسیم می کنند . ادیان حیاتی ، ادیانی هستند که اصالت خود را از وحی می گیرند و بر این پیش فرض موجودیت یافته اند که خداوند انسانهایی را برگزیده و پیام خود را توسط آنان به مردم رسانده است . این پیام همان ، وحی الهی است . در ادیان بزرگی چون یهودیت و مسیحیت و اسلام ، کتب آسمانی نظیرعهدین  و قرآن تجلی این وحی هستند . قرآن کریم آخرین صمره این پدیده مبارک است که از طریق آخرین پیامبر از سلسله پیامبران الهی حضرت محمد (صلی الله علیه واله و سلم )  به بشریت هدیه شده تا انسانها در سراسر گیتی و تا پایان جهان صدای خود را در جان و روحشان حس کنند . پدیده وحی و ارتباط خدا و انسان از مسائلی است که چند و چون آن همیشه مورد بحث گفتگوی دین مداران و دین پژوهان بوده است . ( فصلنامه اندیشه دینی ).

این مفهوم بنیادین در ادیان ابراهیمی در اسلام سنگ زیر بناست و از میان ادیان ابراهیمی فقط اسلام از میان همه متون مقدس فقط قرآن به تفصیل از پدیده وحی و گونه های مختلف آن سخن گفته است .

پدیده وحی به معنای خاصی که در مورد پیامبران به کار می رود حادثه خاصی است که تنها در مورد افراد معدودی از بشر رخ داده است و در میان بشر تنها انبیاء الهی به دریافت وحی الهی مفتخر بوده اند ، که این امر فلاسفه و متکلمان را به تکاپو وا داشته ، فلاسفه بیشتر به دنبال کشف و ابداع نظام فلسفی بودند تا پدیده وحی را تبیین و توجیه کنند و متکلمان نیز به دنبال اثبات ضرورت نبوّت بودند . ( وحی و افعال گفتاری  ، ص 27 ).

هر چند پدیده وحی مستقیما از قلمرو حس و تجربه افراد بشر بیرون است ولی این نیرو را مانند بسیاری از نیروهای دیگر از آثارش می توان شناخت .

وحی الهی تاثیر شگرف و عظیمی بر روی شخصیت حاصل وحی دارد . به حقیقت او را منبعث می کند یعنی نیروهای او را بر می انگیزد و انقلابی عمیق و عظیم در او ایجاد می کند . و این تحول در جهت خیر و رشد و صلاح بشریت صورت می گیرد و واقع بینانه عمل می کند . و قاطعیتی بی نظیر به او می دهد . پیامبران از طریق وحی با مبداهستی اتصال می یابند و دارای امتیازاتی از جمله اعجاز و عصمت و رهبری و خلوص نیت و سازندگی و مبارزه با شرک و خرافات می شوند. ( وحی و نبوّت ، مطهری ،ص 11 ) .

وحی پیامبران را از بشریت خارج نمی سازد بلکه آنها را نمونه انسان کامل و الگوی دیگران می سازد . لذا می توانند رهبر دیگران شوند . ( همان ، ص 26 ) .

در این جا قصد داریم به اهم نظریات مطرح شده درباب وحی پرداخته و سپس دیدگاه اسلامی و قرآنی را به طور مختصر بررسی نمائیم .                   ادامه دارد 

  مولانا
                                                     
هرچه گویم عشق را شرح و بیان         چون به عشق آیم خجل باشم از آن
عشق مانندسایر اجزای جهان حقیقتی است سیال و مواج و درنگ ناپذیر .  جان  و حقیقت آدمی نیز در این حکم با عشق شریک و هم آهنگ است  پس هرچه در وصف عشق گفته شود راجع است به مرتبه ای از مراتب ظهور و جلوه آن . لذا عشق را چنان که هست نتوان توصیف کرد . هر مرتبه از ظهور عشق عاشق را به نسبت در مراحل معرفت و کمال پیشتر می برد و ادراکش قویتر می گردد و از آن پس عشق را به چشم دقیقه یاب و بصیرتی پرده شکاف می نگرد . و چیزهای می بیند که ندیده بود و لذا آز آنچه یافته بود خجل می گردد و استغفار می کند و اگر عشق را هر آنی جلوه ای نباشد بی گمان عاشق در حالت خویش پایدار نمی ماند و دل سرد می شود
... عشق چون صفت حق است و صفات حق چنان  سعه و گستره ای دارد که وصف بدان محیط نمی گردد و زبان از بیان آن قاصر است ...
عشق مانند امور وجدانی است که راه معرفت آنها حصول انهاست و تعبیر و بسط مقال توانایی ندارد که آنها را خوب و کامل بیان کند ولی همین که حاصل شد خود را بیان و تفسیر می کند و پرده از حقیقت خویش بر می دارد ...